ارزیابی نشانه‌های تغییر اقلیم در پهنه شمال غربی اقیانوس هند: واکاوی روند دمای سطح آب دریا در دوره 1950-2009

نوسان‌ها و روند دمای سطح آب دریاها (Sea Surface Temperature, SST) یکی از نمایه‌های ارزشمند و پایه‌ای در ارزیابی بر همکنش دریا- جوّ و خشکی است. یافته‌‌های شمار فراوانی از پژوهش‌ها نشان­دهنده آن است که نوسان دمای سطح آب اقیانوس‌‌ها به گونه‌ای معنی‌دار بر افزایش و کاهش بارش و دما در پهنه‌‌های کناره‌‌ای و دوردست سایه افکنده است. در این پژوهش روند نوسان‌های ماهانه SSTدر گستره شمال غربی اقیانوس هند در دوره شصت‌ساله 1950-2009 بررسی شد. گستره آبی مورد ارزیابی  دربرگیرنده 30 گره °2×°2 عرضی و طولی است که در گستره آبی خلیج فارس، دریای عمان و دریای عرب جای گرفته‌اند. این داده‌ها از بانک داده‌های سازمان  NOAAبیرون آورده شدند. با به‌کارگیری روش رگرسیون خطی اندازه روند SST(شیب خط رگرسیون) برآورد شد. با بهره‌‌گیری از آزمون‌‌‌های مناسب پارامتری و ناپارامتری، همسانی یا ناهمسانی شیب در فصل‌‌های چهارگانه بررسی شد. افزون بر این، این آزمون‌‌ها برای ارزیابی همسانی شیب خط رگرسیون در پهنه‌های جغرافیایی دریایی نیز به کار گرفته شد. یافته‌ها نشان داد در همه فصل‌های سال، داده‌های SSTدر پهنه شمال غربی اقیانوس هند دارای روند افزایشی معنی‌دار است. در دوره شصت‌ساله مورد بررسی، دمای این 30 گره به‌‌طور متوسط نزدیک به 61/0 درجه سلسیوس افزایش یافته است. افزون بر این، در بیشتر پهنه‌ها آهنگ افزایش SSTپاییزه و زمستانه، به‌‌ترتیب بیشترین و کمترین اندازه بود. هنگامی که دوره شصت‌ساله پژوهشی به سه دوره بیست‌ساله پیاپی بخش شد، روند افزایش SSTدر این دوره‌‌های سه‌گانه با یکدیگر ناسازگاری‌های معنی‌‌داری داشت. در دو فصل زمستان و بهار، بزرگ‌ترین اندازه روند افزایشی در بیست‌ساله سوم (1990-2009) رخ داده است. این در حالی است که برای دو فصل تابستان و پاییز، بیشترین آهنگ افزایش دمای سطح آب در دوره 1950-1969 دیده شده است.